Le gao (ou nggao) est une des langues de Nouvelle-Irlande, parlée par 1 220 locuteurs, sur l'île Central Isabel, au sud-est de Floakora Point, surtout à Poro. Ses locuteurs emploient aussi le cheke holo et le bughotu.L'irlandais (autonyme : Gaeilge /ˈgeːlʲ.ɟə/), également appelé gaélique irlandais, est une langue celtique du groupe des langues gaéliques, parlée sur l'île d'Irlande depuis l'arrivée des Gaëls. C'est la langue nationale et la première langue officielle de l'État d'Irlande (devant l'anglais) et elle est reconnue comme langue régionale en Irlande du Nord selon la Charte européenne des langues régionales ou minoritaires. Elle est devenue une langue officielle de l'Union européenne le 13 juin 2005 et cette décision est entrée en vigueur le 1er janvier 2007. Depuis le 1er janvier 2022, le gaélique irlandais est devenu une langue de travail à part entière au sein de l'Union européenne. Les quelques régions où l'irlandais reste vivace sont appelées des gaeltachtaí (au singulier : gaeltacht). En 2016, on recense 1 761 420 personnes sachant parler l'irlandais en république d'Irlande, ce qui représente 39,8 % de la population totale. La grande majorité des locuteurs ne sont pas des locuteurs natifs de la langue, et ils maîtrisent tous l'anglais.L'irlandais ou gaélique irlandais (autonymes : Gaeilge /ˈgeːlʲ.ɟə/ ou Gaeilge na hÉireann) est une langue celtique du groupe des langues gaéliques, parlée sur l'île d'Irlande depuis l'arrivée des Gaëls. C'est la langue nationale et la première langue officielle de l'État d'Irlande (devant l'anglais) et elle est reconnue comme langue régionale en Irlande du Nord selon la Charte européenne des langues régionales ou minoritaires. Elle est devenue une langue officielle de l'Union européenne le 13 juin 2005 et cette décision est entrée en vigueur le 1er janvier 2007. Depuis le 1er janvier 2022, le gaélique irlandais est devenu une langue de travail à part entière au sein de l'Union européenne. Les quelques régions où l'irlandais reste vivace sont appelées des gaeltachtaí (au singulier : gaeltacht). En 2016, on recense 1 761 420 personnes sachant parler l'irlandais en république d'Irlande, ce qui représente 39,8 % de la population totale. La grande majorité des locuteurs ne sont pas des locuteurs natifs de la langue, et ils maîtrisent tous l'anglais.

Is ceann de na teangacha Ceilteacha í an Ghaeilge (nó Gaeilge na hÉireann mar a thugtar uirthi corruair), agus ceann de na trí cinn de theangacha Ceilteacha ar a dtugtar na teangacha Gaelacha (Gaeilge, Gaeilge Mhanann agus Gaeilge na hAlban) go háirithe. Labhraítear in Éirinn go príomha í, ach tá cainteoirí Gaeilge ina gcónaí in áiteanna eile ar fud an domhain. Is í an teanga náisiúnta nó dhúchais agus an phríomhtheanga oifigiúil i bPoblacht na hÉireann í an Ghaeilge. Tá an Béarla luaite sa Bhunreacht mar theanga oifigiúil eile. Tá aitheantas oifigiúil aici chomh maith i dTuaisceart Éireann, ar cuid den Ríocht Aontaithe é. Ar an 13 Meitheamh 2005 d'aontaigh airí gnóthaí eachtracha an Aontais Eorpaigh glacadh leis an nGaeilge mar theanga oifigiúil oibre san AE. Ón 1 Eanáir 2007 cuireadh tús leis an stádas oifigiúil seo, agus ba é an tAire Nollaig Ó Treasaigh, T. D., an chéad aire Éireannach a labhair Gaeilge ag cruinniú de chuid Chomhairle na nAirí, an 22 Eanáir 2007. Tá go leor ainmneacha eile réigiúnda nó stairiúla ar an teanga freisin: Gaedhealg, Gaedhilge agus Gaedhilg (i gConamara); Gaedhilic, Gaeilic agus Gaeilig (in áiteanna i gCúige Uladh agus Maigh Eo); Gaedhealaing, Gaoluinn agus Gaeilinn (i bPort Láirge); Gaelainn (sa Mhumhain); Gaedhlag (Ó Méith, Ard Mhacha agus Lú); agus Guithealg nó Goidelc (sa tSean-Ghaeilge). Go minic, níl i gceist leo seo ach litrithe malartacha ar an bhfocal "Gaeilge" agus iad ag baint leis an tréimhse réamhchaighdeánach (féach thíos chun a thuilleadh eolais a fháil), ach tabhair faoi deara gurb iondúil inniu a úsáidtear an leagan Muimhneach d'ainm na teanga, Gaelainn, le tagairt a dhéanamh do chanúint an chúige ina gcluinfeá an t-ainm seo uirthi. D'fheicfeá Gaoluinn, leis, toisc gur mar é fada a fhuaimnítear ao an litrithe sna canúintí deisceartacha.Is ceann de na teangacha Ceilteacha í an Ghaeilge (nó Gaeilge na hÉireann mar a thugtar uirthi corruair), agus ceann de na trí cinn de theangacha Ceilteacha ar a dtugtar na teangacha Gaelacha (Gaeilge, Gaeilge Mhanann agus Gaeilge na hAlban) go háirithe. Labhraítear in Éirinn go príomha í, ach tá cainteoirí Gaeilge ina gcónaí in áiteanna eile ar fud an domhain. Is í an teanga náisiúnta nó dhúchais agus an phríomhtheanga oifigiúil i bPoblacht na hÉireann í an Ghaeilge. Tá an Béarla luaite sa Bhunreacht mar theanga oifigiúil eile. Tá aitheantas oifigiúil aici chomh maith i dTuaisceart Éireann, ar cuid den Ríocht Aontaithe é. Ar an 13 Meitheamh 2005 d'aontaigh airí gnóthaí eachtracha an Aontais Eorpaigh glacadh leis an nGaeilge mar theanga oifigiúil oibre san AE. Ón 1 Eanáir 2007 cuireadh tús leis an stádas oifigiúil seo, agus ba é an tAire Nollaig Ó Treasaigh, T. D., an chéad aire Éireannach a labhair Gaeilge ag cruinniú de chuid Chomhairle na nAirí, an 22 Eanáir 2007. Tá go leor ainmneacha eile réigiúnda nó stairiúla ar an teanga freisin: Gaedhealg, Gaedhilge agus Gaedhilg (i gConamara); Gaedhilic, Gaeilic agus Gaeilig (in áiteanna i gCúige Uladh agus Maigh Eo); Gaedhealaing, Gaoluinn agus Gaeilinn (i bPort Láirge); Gaelainn (i Mumhain thiar); Gaedhlag (Ó Méith, Ard Mhacha agus Lú); agus Guithealg nó Goidelc (sa tSean-Ghaeilge). Go minic, níl i gceist leo seo ach litrithe malartacha ar an bhfocal "Gaeilge" agus iad ag baint leis an tréimhse réamhchaighdeánach (féach thíos chun a thuilleadh eolais a fháil), ach tabhair faoi deara gurb iondúil inniu a úsáidtear an leagan Muimhneach d'ainm na teanga, Gaelainn, le tagairt a dhéanamh do chanúint an chúige ina gcluinfeá an t-ainm seo uirthi. D'fheicfeá Gaoluinn, leis, toisc gur mar é fada a fhuaimnítear ao an litrithe sna canúintí deisceartacha.Is ceann de na teangacha Ceilteacha í an Ghaeilge (nó Gaeilge na hÉireann mar a thugtar uirthi corruair), agus ceann de na trí cinn de theangacha Ceilteacha ar a dtugtar na teangacha Gaelacha (Gaeilge, Gaeilge Mhanann agus Gaeilge na hAlban) go háirithe. Labhraítear in Éirinn go príomha í, ach tá cainteoirí Gaeilge ina gcónaí in áiteanna eile ar fud an domhain. Is í an teanga náisiúnta nó dhúchais agus an phríomhtheanga oifigiúil i bPoblacht na hÉireann í an Ghaeilge. Tá an Béarla luaite sa Bhunreacht mar theanga oifigiúil eile. Tá aitheantas oifigiúil aici chomh maith i dTuaisceart Éireann, ar cuid den Ríocht Aontaithe é. Ar an 13 Meitheamh 2005 d'aontaigh airí gnóthaí eachtracha an Aontais Eorpaigh glacadh leis an nGaeilge mar theanga oifigiúil oibre san AE. Ón 1 Eanáir 2007 cuireadh tús leis an stádas oifigiúil seo, agus ba é an tAire Nollaig Ó Treasaigh, T. D., an chéad aire Éireannach a labhair Gaeilge ag cruinniú de chuid Chomhairle na nAirí, an 22 Eanáir 2007. Tá go leor ainmneacha eile réigiúnda nó stairiúla ar an teanga freisin: Gaedhealg, Gaedhilge agus Gaedhilg (i gConamara); Gaedhilic, Gaeilic agus Gaeilig (in áiteanna i gCúige Uladh agus Maigh Eo); Gaedhealaing, Gaoluinn agus Gaeilinn (i bPort Láirge); Gaelainn (i Mumhain thiar); Gaedhlag (Ó Méith, Ard Mhacha agus Lú); agus Guithealg nó Goidelc (sa tSean-Ghaeilge). Tabhair faoi deara gurb iondúil inniu a úsáidtear an leagan Muimhneach d'ainm na teanga, Gaelainn, le tagairt a dhéanamh do chanúint an chúige ina gcluinfeá an t-ainm seo uirthi. D'fheicfeá Gaoluinn, leis, toisc gur mar é fada a fhuaimnítear ao an litrithe sna canúintí deisceartacha.

Article premier de la Déclaration universelle des droits de l'homme (voir le texte en français) Airteagal 1 - Saolaítear na daoine uile saor agus comhionann ina ndínit agus ina gcearta. Tá bua an réasúin agus an choinsiasa acu agus dlíd iad féin d'iompar de mheon an bhráthrachais i leith a chéile.

• écriture gaélique
• ogam
• alphabet latin
• écriture latine